Güzün bir ayağının da kış yolunda olduğu demlerdir ki, günler kısaldıkça kısalır. Caminin imamı öğlen ezanını bitirip namazı kıldıktan sonra, tekrar ikindi için minareye çıkıncaya kadar vakit tamam olurdu. Ardından akşam ve yatsı…
Sonra uzadıkça uzayan, sabahı olmayan geceler başlardı. Beş ve yedi numara gaz lâmbalarıyla aydınlatılmaya çalışılan evin her yanına ulaşmayan o sarışın ışıkların bittiği yerde her bir eşyanın siyah gölgesinin büyülü görüntüsü… Kimi sevimli, kimi ürkütücü resimler gibi gölgeler…
Mutfakta hazırlanan yemekler bir sini üzerinde uzanırdı sobalı odaya. Sobanın üzerinde hiç durmadan cızırdayan bakır güğümden çaydanlığa doldurulan sularla demlenirdi çaylar. Sonrasında damaklardaki tadı ki, yıllardır o tadın hatırına yudumlansa da sonraki çaylar, giden bütün güzelliklerle birlikte o tad da bir daha geri gelmedi.

Ad Soyad(*) Mail Telefon Mesajınız(*) IP Adresiniz 18.119.29.40

Güvenlik kodu